Լռության գույնը

Բնությունը շռայլ էր եղել քո հանդեպ՝ ներդաշնակորեն շաղախելով մարմնավոր անցողիկն ու մնայուն հոգեղենը, ասպետ տղամարդուն և մարդ արվեստագետին: Բնությունը՝ նախանձելիորեն շռայլ, դու՝ շռայլորեն անփույթ քեզ տրված բացառիկ շնորհի հանդեպ: Ողջ կյանքդ բաշխում-նվիրումի անափսոս ընթացք էր, նույնքան ինքնաբուխ ու բնական, որքան կտավներիդ ծնունդը: Ի՜նչ ազնվական «թեթևությամբ» էիր բաժանվում նրանցից, հոգեպես գոհանալով, որ սիրելի մարդկանց օջախներում են բերկրալից խնդություն դառնալու անգին «զավակներդ»:

Քո հոգու գույներն այսօր մեզ հետ են, գեղանկարիչ Նիկոլայ Մանուկյան:
Վաղն էլ են մեզ հետ լինելու, մեր ՆԻԿՕ:
Լինելու են միշտ՝ ոգեղենությամբ լցնելով այն մեծ լռությունը, որ գոյացավ քո երկրային բացակայությունից հետո: Հիշողությամբ գունավորելով գալիք օրերն այն, որոնց մեջ մշտապես ներկա ես լինելու քո երկնային հեռվից:

Լիլի ՄԱՐՏՈՅԱՆ

Հեղինակի նյութեր

• Նորից ամառ
• Մի բան հաստատ էն չի
• Բայց էս ի՜նչ տողատակող ժողովուրդ ենք ֆեյսբուքահայերս
• Լավ մոռացված հին ստատուս, որ ամենանորն է
• Մարտի 32
• Ողորմի Ցուկերբերգի անցավորներին
• Համապատասխան վակցինա դեռ չի հայտնաբերվել
• Ջրից չոր դուրս բերել ջանացողների ալիբին
• Չորս տարի էլ անցավ, ու դեռ խոսում է
• Նզովք
• ՈՒնենք չտեսորեն շլացած, գեղցիաբար շփացած, անհուսորեն փչացած իշխանիկներ
• Հարափոփոխ աշխարհում ոչինչ հաստատուն գոյություն չունի
• Գավառական փահլևանություն իրական «գետնին վրա»
• Վիրտուալ դոնքիշոտներ
• Լիլի Մարտոյան․ Տրամաբանության հետ աղերս չունեցող վարկած
• Լիլի Մարտոյան. Համահարթեցում
• Լիլի Մարտոյան. Ջրից չոր դուրս բերել ջանացողների ալիբին
• Բոլորս ենք պատանդ, երկիրն էլ՝ հետը
• Ոչ միայն կնկա խելք, այլև կնոջ հոգեկերտվածք ունեցող ազգ ենք
• Շատ կարևոր մի բան փչացել է հայ հանրության ներքին մեխանիզմում

Մեկնաբանություններ